DZIEŃ +

DZIEŃ jak codziennie wstał o brzasku,
zmył senne oczy rosą z lasku.
Zaświecił mocno mi w łóżeczko
złotym promykiem, jak wstążeczką.
Zaraz też lekko połaskocze:
nos, czoło, ucho, brzuch, warkocze.

– Stop! – Ja już wstałam, się ubrałam,
buzię umyłam, bułkę zjadłam.
I chociaż jeszcze jestem mała
przygoda dziś mnie zawołała,
dnia długą drogę odnalazłam.

A gdy DZIEŃ odszedł i przyszła NOC,
szepnęłam cicho: – Już dobranoc. –
Poszedł, gdzie zachód kusi nas snem,
jutro obudzi mnie, ja to wiem!

| Tutaj następny tekścik do kompletu - NOC. DZIEŃ rymowany, to wynik kociej interwencji, napisany w środku nocy, patrz dopisek do LASEROWY WZROK |

NOC +

NOC ma włosy kruczoczarne,
w które wplata róg księżyca.
Gwiazd promienie, jak latarnie,
oświetlają czerń jej lica.

Suknię mroku jedwabistą,
co noc nową, na świat wkłada.
Z peleryną zamaszystą
sen na puchu z chmur układa.

Kroczy dumna i wyniosła,
tajemnice w sobie kryje.
Ciemność ślepa i zazdrosna,
zza jej szat unosi szyję.

Kołysanki w przestrzeń nuci
głosem niskim z kocim mrukiem.
Zanim brat DZIEŃ się obudzi,
nas nie straszy żadnym krzykiem.

| Tutaj następny tekścik do kompletu - DZIEŃ. |

JESIEŃ (SZ, CZ...)

Skrzą się krople na kwicie – astrze,
a chmura niebo kryje deszczem.
Pszczoła już śpi na miodu plastrze.
To JESIEŃ woła: – Oto jestem!

Z łąki chaszczy odeszły świerszcze.
Świszczą złe wiatry liści dreszczem.
Koniec ciepłych dni szybki wieszczę.
JESIEŃ już szlocha wody deszczem.

Szałwia swym zwiędłym płatkiem głaszcze.
Słońce pajęczym gra promieniem.
JESIEŃ dziś szyje na deszcz płaszcze.
Babie lato tylko wspomnieniem.

O mój parasol mżawka klaszcze.
W kałużach kalosz jest okrętem.
Z żołędzi stwór otwiera paszczę.
Kasztanowy jeż spadł z lamentem.

W skrzydła wiatru latawiec puszczę.
Otulę szyję ciepłym szalem.
W tornister nowe książki zmieszczę.
Pożegnam dni wakacji z żalem.

| Wymyśliłyśmy taki tekścik, aby poćwiczyć głoski "sz", "cz", "rz", "ż" i ułożył się o jesieni. Jednak ona, ze wszystkich pór roku jest najbardziej chrzęszcząca. |