KTO SZUKA, TEN ZNAJDZIE

| Znalazłam wczoraj na plaży nowy wierszyk, rymowankę do serii O DUCHACH... A pogoda była śliczna... :)

Może się tak zdarzyć

na bałtyckiej plaży,

kiedy muszli szukasz –

znajdziesz w piasku Ducha.

Nie jest straszny wcale

i ma wiele zalet.

Gdy z nim trzymasz sztamę

będzie parawanem

lub kocem plażowym

w wiewiórki i sowy.

Może stać się nagle

łopoczącym żaglem

na pirackiej łajbie.

Gdy się na niej znajdziesz

– pogódź się z tym stanem –

będziesz kapitanem!

Popłyniesz wraz z Duchem

hen, na Banialukę

i w jednym z jej portów,

w fioletowym worku

znajdziesz skarb niemały

– NIEBIESKIE MIGDAŁY*!

*Niebieskie migdały – kto ich raz spróbuje,

temu nic innego już tak nie smakuje.

Solone lub w lukrze, można je też smażyć,

gotować na parze – zjeść, a potem marzyć!

DUCHY KSIĄŻKOWE

| Wierszyk miał być na Światowy Dzień Książki (23 kwietnia), ale złośliwe "duchy-wirusy" opanowały mój komputer, ale co się odwlecze to...

W książce o smokach, na stronie szóstej,

mieszkał duch, który miał palce tłuste.

A duszek-łasuch na osiemnastej

zostawił lukier z drożdżowych ciastek –

jeszcze obżartuch, strasznie łakomy,

keczupem z pizzy pobrudził strony:

drugą i czwartą, a na okładkę

(to na dokładkę!) wylał herbatkę.

Duszek rysownik – ten spod obrazka –

czerwoną kredką tytuł zabazgrał.

Marny los spotkał także spis treści,

gdyż go wyrwało sześć duchobestii.

W rozdziale ósmym grasował srogi

duch, który kartkom zaginał rogi…

więc z takiej książki pouciekali:

tata – smok duży,

synkowie mali,

mama – smoczyca

razem z córkami,

wszystkie literki

wraz z obrazkami.

Duchy zmartwione, ze wstydu blade,

postanowiły zwołać naradę.

Usiadły grzecznie na grzbiecie książki

(był niewygodny – twardy i wąski),

wkrótce uchwała była gotowa:

„Obiecujemy KSIĄŻKI SZANOWAĆ!”