BELONA BALBINA / Belone belone (BAŁTYCKIE OPOWIEŚCI) +

Raz cwana belona Balbina

iść chciała z węgorzem do kina,

lecz węgorz Władysław, spod Pucka,

pomyślał: „Być może to sztuczka!

Wiem przecież, od dalszej rodziny,

o różnych szachrajstwach Balbiny.

Balbina – to pewne kłopoty!

Raz szproty zabrała na lody.

Zjeść z lodem szybciutko je chciała.

Wołała: – Przekąsko wspaniała! –

i zęby, podobne do szpilek,

szczerzyła do szprotów co chwilę.

Śledziowi Stasiowi, marudzie,

mówiła: – Nie możesz mi uciec.

Gdy będziesz już wewnątrz belony

zobaczysz kręgosłup zielony,

a sprawia to biliwerdyna. –

tak śledzia kusiła Balbina.

Gdy foka ją latem goniła

– Felicja, niezmiernie niemiła –

belona nad wodę wysoko

skakała, się śmiejąc: – Patrz, foko!

Wnet nawet rybiego ogona

nie ujrzysz Felicjo strudzona,

w tym sprincie opodal Rzucewa.

Czy dodać coś jeszcze tu trzeba!?

Nie pójdę z Balbiną do kina,

bo to jest podstępna dziewczyna!”.

CIEKAWOSTKI :)

BELONA (Belone belone to łacińska nazwa) – drapieżna ryba morska, o charakterystycznym wydłużonym ciele oraz dziobie – jakby ptasim, z szeregiem drobnych, ostrych zębów. Pływa w stadach blisko powierzchni wody w różnych morzach, m.in. w Bałtyku.

Belony bywają długie nawet do jednego metra. Lubią jeść małe ryby (jak śledzie, szproty, cierniki) oraz skorupiaki. Belony są jajorodne, a ich „jajeczka” są jakby pokryte futerkiem, takimi czepnymi włoskami. Nie tylko z tego względu belony, to niezwykłe ryby. Potrafią one wyskakiwać ponad wodę, gdy uciekają przed niebezpieczeństwami. Ich ości są zielone z powodu biliwerdyny (chemicznego związku organicznego powstającego w wątrobie).