MAGIA ŚWIĄT +

Śnię, a może mi się zdaje?

Przecież widzę to przez okno!

Z nieba lecą mikołaje
w noc grudniową, w noc radosną

–  każdy z brodą i w czerwieni,
z ciężkim workiem na ramieniu.
Lecą, jakby ktoś przemienił
w mikołaje płatki śniegu!

Tak wirują zamaszyście,
z wiatrem tańczą lekko walca.
Śnieg srebrzyście wokół skrzy się.
Zerkam w okno i na palcach
liczę desant pokojowy

– okolicę przykrył całą –

i zaśnieżył moją głowę.

Czary mroźne w niej działają!

Już na ziemię wszyscy spadli,
otrzepali swe ubrania.

Zabrzmiał dźwięcznie dzwon w oddali,

do podróży dał wezwanie.

Renifery – wprost do dzieci –

ciągną sanie, w nich prezenty.

Mikołaje uśmiechnięci,

wyśpiewują w głos kolędy.

A za oknem mróz i biało,

pierwsza gwiazdka lśni na niebie.

Do mnie MAGIĘ ŚWIĄT przywiało.

Wejdź i ogrzej się jej ciepłem!