…W KROPECZKACH +

| Była już tutaj bajeczka w paseczkach 
  http://rymcym.blogspot.com/2014/07/w-paseczkach.html

  Dzisiaj czas na... przeczytajcie sami :)

Była mała Bajka w kropeczki calutka.

Miała w kropki płaszczyk i kropki na butkach.

Motylom skrzydełka zdobiła czasami

w kolorowe wzory małymi kropkami.

Rozdawała kropki biedronkom w ogrodzie –

w lesie muchomorom malowała co dzień.

A na nosku Oli, pisakiem słonecznym,

latem nastawiała kropek pięć tysięcy.

Gdy poszła do szkoły, to bez narzekania,

kładła kropki nad „i” i na końcu zdania.

Resztę wysypała na Oli fartuszek.

I tu bajkę w kropki nagle skończyć muszę,

bo trzy zostawiła, najładniejsze z kropek,

by mógł zamknąć wierszyk równy wielokropek…

O MATCE MARKA

| Z zakręconych ćwiczeń na rymowanki w typie FIKU MIKU NA JĘZYKU 

  dziś lekko absurdalne... ale krótko :)

Matka Marka, po prababce,

ma makaka na makatce,

klatkę w kratkę, kaczki w paczce,

mech milutki, muchopackę.

A morw miarkę i makaron,

marną marchew, miskę starą,

mule w mule, mumię w mannie

ma po babce swojej Annie.

WIELKI ZEBROŃ +

| Hm! Może warto narysować :)

Wpadł wielki ZEBROŃ, bardzo nieśmiały,

w wysokie trawy. Nie wystawały

z niej nawet jego uszy wielgachne,

które wiatr stawiał jak białe żagle.

W trawach wysokich spokojnie, miło –

siedział w nich ZEBROŃ, jakby nie było

jego na świecie, a przecież zna go

białych karteczek calutkie stado…

Jest znany kredkom w miastach i na wsi –

ZEBROŃ pochodzi z kraju fantazji.

A jak wygląda? Do lustra zerka!

Mówi, że jego babka to zebra,

a prapradziadek – słowo on daje –

to słoń Trąbalski z państwa Baj Baje.

Ma ZEBROŃ grzywę? A może ogon?

Na te pytania kredki wam mogą

dać odpowiedzi szybko na kartce,

a więc ochoczo w łapki je łapcie

i ZEBRONIOWI, jak w trawie siedzi,

w mig narysujcie piękny portrecik.

MIAŁA KWOCZKA KURCZĄT DZIESIĘĆ... (ODLICZANKA)

| Taka odliczanka-wyliczanka, można czytać odliczając na paluszkach maluszka :))))

Miała kwoczka kurcząt dziesięć.

Przywołała je do siebie:

– Ko, ko… chodźcie! Na śniadanie

kaszę każde dziś dostanie.

Pierwsze woli bułkę suchą –

drugie grzankę z tłustą muchą,

trzecie osy opiekane,

czwarte świeży perz w śmietanie,

piąte długie dwie dżdżownice,

szóste z moli ciepły kisiel,

siódme gruszek sześć na wierzbie,

ósme jabłka (bo są lepsze),

a dziewiąte groch z kapustą.

Zaś dziesiąte z miską pustą

biegnie i się bardzo śpieszy.

Krzyczy:

– Kaszy pięć talerzy

zjem ze smakiem na śniadanie.

I na płocie śmiało stanę,

i zawołam dziesięć gęsi,

niech im brzuchów głód nie męczy.

Kukuryku! Już śniadanie!

Kaszę każda gęś dostanie.

Pierwsza woli bułkę suchą –

druga grzankę z tłustą muchą,

trzecia osy opiekane,

czwarta świeży perz w śmietanie,

piąta długie dwie dżdżownice,

szósta z moli ciepły kisiel,

siódma gruszek sześć na wierzbie,

ósma jabłka (bo są lepsze),

a dziewiąta groch z kapustą.

Zaś dziesiąta z miską pustą

do kurnika prosto bieży.

Krzyczy:

– Kaszy pięć talerzy

zjem ze smakiem na śniadanie.

I dokładkę też dostanę,

i zawołam w mig indyki –

lepsza kasza niż ryż dziki!

Gę, gę… szybko! Już śniadanie!

Kaszę każdy dziś dostanie.

Pierwszy woli bułkę suchą –

drugi grzankę z tłustą muchą,

trzeci osy opiekane,

czwarty świeży perz w śmietanie,

piąty długie dwie dżdżownice,

szósty z moli ciepły kisiel,

siódmy gruszek sześć na wierzbie,

ósmy jabłka (bo są lepsze),

a dziewiąty groch z kapustą.

Zaś dziesiąty z miską pustą

już się z dania tego cieszy.

Krzyczy:

– Kaszy pięć talerzy

zjem ze smakiem na śniadanie.

I kurczęta sproszę na nie,

razem z kwoczką, która woła

swoje dzieci dookoła:

– Ko, ko… chodźcie! Na śniadanie

kaszę każde dziś dostanie.

Pierwsze woli... (itd)

JESIENNE MORZA

| Niby nie mam czasu na pisanie, ale jak samo przyszło i to w środku nocy, 

  i to tak, że trzeba było zapalić światło i zapisać... to niech już jesiennie płynie :)

W wierszu o jesieni

muszą być liście, koniecznie

żółte i czerwone,

i niebo siąpiące deszczem –

park, by alejkami

chodzić i w tych liściach brodzić,

na nogach kalosze

podobne do morskich łodzi.

Bo trzeba przepływać

przez morze żółte, czerwone,

a czasami czarne,

błotniste, w którym utonie

każdy liść, a nawet

pochmurne niebo nad parkiem.

A wtedy najlepiej

postawić ogromne żagle.

I w kaloszach-łodziach

nareszcie wypłynąć można

na połów kasztanów,

dopóki pogoda dobra.

Czas łowić i łowić –

upychać ciasno w kieszenie.

Szal i rękawiczki

też dzisiaj w sieci zamienię.

A gdy przyleci wiatr,

jak pirat straszny i groźny,

dom to jedyny port,

gdzie mogę skryć się do wiosny.

O LALI I LISIE

| Coś nowego dzisiaj, ale ostatnio nie mam czasu na pisanie. 

Idzie Lola niesie lalę.

W lesie jesień. Jak wspaniale!

Leżą liście klonu, buka.

Lis wśród liści czegoś szuka....

Wpadła w liście Loli lala

i lisowi się przechwala,

że z ligustru i lebiodki

umie zrobić lizak słodki.

Nie gustuje lis w lizakach,

woli leszcza i szczupaka,

lina w lodzie – też makrelę,

w soli solę na niedzielę.

Lubi klenie i sielawy,

z leszczynowym listkiem, aby

były pyszne – palce lizać! –

na kolację w leśnych grzybach.

Lis zaprosił lalę Loli:

„Zechcesz talerz zjeść fasoli?

A na deser mam morele,

chętnie z tobą się podzielę!”.

Wyszła z liści lala licząc,

że landrynkę smakowitą

oraz lemoniady szklankę

też dostanie. A lis dla niej

miał fasolę oraz śliwy

na oliwie, ale gdyby

głód poczuła wilczy, straszny,

to chleb z mlekiem miał w spiżarni.

Och! Landryki lala chciała

bardzo słodkie, więc płakała.

Obejść się musiała smakiem,

bo dostała figę z makiem.