BĘDĘ KOLARZEM

Wieczorem w łóżku z zapałem marzę,

że kiedyś będę sławnym kolarzem

i na najszybszym w świecie rowerze

całą Afrykę w tydzień przemierzę.

W kasku na głowie – obowiązkowo! –

jeżdżę bezpiecznie i przepisowo.

O! A do tego – jak pragnę zdrowia! –

kask z Supermanem mi się podoba.

Robię wrażenie – widać z daleka –

na Grześku, Piotrku… moich kolegach,

gdy pod przedszkole podjeżdżam rano,

sam, na dwóch kółkach! Krzyczą: „O, mamo! 
Toś ty prawdziwy Ryszard Szurkowski!”,

a ja uciekam układać klocki.

Za mną się ciągnie cały „peleton”

dziewczyn, chłopaków z panią Żanetą.

Już widać metę, ostatnia prosta,

do naszej sali muszę się dostać.

Przyjdzie policjant i przedszkolaki

będą poznawać DROGOWE ZNAKI.

Jeszcze na ucho coś zdradzę wam,

że ja je wszystkie od dawna ZNAM!