ALE PLAMA!

| Kilka dni temu robiłam pranie, za praniem. Oj, naprałam się i z namaczaniem i bez, i ręcznie i w pralce. Przyplątał się też ulubiony, ostatnio, bohater rymowanek. Przypinam więc klamerką na blogowy sznureczek to, co z tego spotkania zostało po nim. |

Do pralni „Rabsztyn”, pod Olkuszem,

przyszedł raz duszek wyprać brzuszek  

(to oczywiste –  jeśli duszki

mogą mieć głowy, ręce, brzuszki...).

Ten niewątpliwie miał mały brzuch,

choć cały biały z plamą znów.

A w sekrecie wam jeszcze zdradzę,

że oblepiony w czekoladzie.

– W jakim proszku pan się pierze,

panie duszku? Tylko szczerze!

Do białego prania proszek dać,

po raz pierwszy ducha będę prać?

Program wybrać ze wstępnym praniem,

aby mógł pan wymoczyć plamę?! – 

z drżeniem serca

praczka rzekła.

– Proszę wybielić brzuch wybielaczem,

byle dziś jeszcze. Ekstra zapłacę! –

powiedział duszek

patrząc na brzuszek.

I jak to duchy mają w zwyczaju

do pralki wniknął. Słowo wam daję!

Gdy się skończyło całe pranie,

płukanie oraz wirowanie,

a praczka pralkę otworzyła,

to zdarzyła się rzecz niemiła –

wewnątrz nie było wcale ducha.

Została tylko plama sucha,

w dodatku bardzo mocno zmięta.

O zapłacie duch nie pamiętał!

Dlatego dziś w pralni zaraz przy kasie,

jest napis. A tak go odczytać da się:

„Ducha, który z góry nie zapłaci wcale,

porządnie spiorę i... 
                                  wykrochmalę!”.