DO FRYZJERA PRZYSZŁA CHMURA…

Do fryzjera przyszła chmura,

rozczochrana i ponura.

Powiedziała: 
„Och, fryzjerze!

Potargałam się na wietrze.

Mam kołtunów dwa miliony,

mokrym śniegiem bok sklejony.

Z dołu – to jest bardzo smutne –

sterczą brudne, czarne pukle.

Proszę, uczesz mnie fryzjerze!”.

A on na to: 
„Powiem szczerze,

tę fryzurę mogę zmienić,

lecz brakuje mi grzebieni”.

Prędko pobiegł do sąsiadki

przez płot, trawnik i rabatki.

Wrócił niosąc grabie wielkie.

W mig wyczesał z chmury wszelkie

błyskawice i śnieg z gradem,

też samolot (na dodatek

z podróżnymi i pilotem),

cztery UFO-statki złote

oraz balon kolorowy,

który uciekł Januszkowi,

po czym chmurę umył zgrabnie

i zakręcił loczki ładne.

Mocno przystrzygł z dołu, z boków

i odżywkę kładł po trochu,

a na koniec – to urocze –

upiął na niej zgrabny koczek.

Tak uczesał – moi mili –

chmurę w CUMULUS HUMILIS*.

*CUMULUS HUMILIS – to jest chmura biała,

ani nie za duża, ani nie za mała.

Deszczu nie przynosi, lecz lubi w zachwycie

spokojnie żeglować po nieba błękicie.

| Jeśli ktoś chce dowiedzieć się co to za fryzurka i zobaczyć to: http://pl.wikipedia.org/wiki/Cumulus_humilis