NIE STRASZ…

| Duchy też mają problemy, a ten jest coraz częstszy :)

Cześć! Jestem Piotrek i jestem duszkiem,

mieszkam z rodziną pod twoim łóżkiem.

Tuż przed północą – ja właśnie wstaję –

zjadam garść moli, pół kilo bajek.

A po śniadaniu, koniec lenistwa,

pora straszenia nareszcie przyszła!

Kapciami szurnę, zawołam „Uhu!” –

jeszcze spod łóżka wstaje sześć duchów:

mama i tata, babcia wraz z dziadkiem

i z moją siostrą zaspaną strasznie,

na koniec Azor – duchpies ratlerek –

mały, bo miejsca mamy niewiele.

A co robimy?! Powiedzieć mogę –

wiedziemy życie bardzo duchowe:

czytamy książki, śpiewamy solo

i wyglądamy dość zjawiskowo.

Czasami z ćmami gramy w domino.

Lubimy w rurach kajakiem płynąć –

lub pod podłogą zatańczyć rumbę,

czaczę, duchpolkę i duchozumbę…

Gdy ty się bawisz, noc całą prawie,

drżymy ze strachu schowani w szafie –

więc proszę idź spać wcześniej kolego,

byś nie wystraszył DUCHA żadnego!